"elimde kalemle oturuyorum. yazmak isteyince kötü bir duygu oluyor.
yanlış yapmak gibi ya da yetersiz olmak. başka birinin okuyacağını
düşünerek enteresan bir şeyler bulmak gerekiyormuş gibi oluyor. derhal
bu düşünceden tiksiniyorum. olanı biteni kaydetmek sadece, bu yeterli
olabilir. başka birisi beni okuyarak vakit kaybetmek istedikten sonra.
hiç olmazsa olduğum gibi bilmeli beni. olduğum gibi olan şey de hiç
enteresan değil. enteresan olan biri var mı, onu da bilmiyorum ama ben
şimdilik oturuyorum. sabah yaptığım kahveden koyuyorum kendime. kediler
birbirlerine sarılmış uyuyorlar. odada ışık azalıyor. biri, beklenip
beklenmediği anlaşılamayan biri, bisiklet sürüyor dışarıda."
"eğer bir çiçek yabanıl büyürse, daima ayakta kalır."
"aslında herkes iyi. kötü kişi yok. durumları, şartları kötü olanalr var, o kadar."
"dünyada olup biten her şeye aşığım ben. dünyada olup biten her şeye kırgınım ben."
"ben aslında yaşamaya tahammül edemiyorum."
"derinliğine hayatı incelendiğinde herkes o akdar anlaşılır oluyor ki. bu noktada herkesi affetmek mümkün, kendimi de."
"bu şehrin insanlarında biraz yılan, yılanlarında biraz insan var."
"sen kayıtsızsın, kayıtsızlık çıldırtabilir bir insanı, diyorlar bana."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder