Bu Blogda Ara

12 Haziran 2013 Çarşamba

Grapon Kağıtları, Didem Madak


"Sevgili Anneciğim,
Binlerce kez açıldım, binlerce kez kapandım yokluğunda
Kocaman bir dağ lalesi gibi
Ve kapkara göbeğini dünyaya fırlatacakmış gibi duran."


"Ben bu eve Muc'un ucuz evi diyorum
Yokluğunda böyle oldum.
Mucize öldükten sonra buraya taşındım.
Ve inan
Muc bu evi bana ucuza verdi." 

"Ölen her kadın için bir şiir yazdım.
Onları Muc'a evin karşılığında verdim.
Çok ucuza.
Artık bütün üzgün oluşlarımın adı:
ANNE!"

"Birileri mutsuzsa, mutsuzlara nergis yolla,
Bir kırmızı battaniye,
onlara bir mutluluk çadırı yolla
sonra belki, ben de gelirim."


"Dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
Be ölürsem mutsuzza iyi bak!"

"Dünya artık bir daha hiç
Bir okul çıkışı gibi kokmayacak mı?"

"Beni anneme götürsün bindiğim bütün taksiler.
Kalbim neden isli bir şehir?
Kalbim! Neden ben?
Bir tek aşk sözü söylememiş gibiyim."



"Bekleyin, bekleyin geliyorum!
Melankoli ve kolonya şişesi
Hayatımın üstünde imkansız kuşlar uçuyor."

"Polyanna,
Sana göre insan
Profiterol yer gibi yaşamalı
Bir çamur deryasının içinde 
Küçük beyaz mutluluk topları yakalamalı.
Bense vücuduma şiirler saplıyorum durmadan
Sen de bilirsin ya Allah
Dayanabileceği kadar acı verirmiş insana."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder