"Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur, onun için susarım."
"Ama insna hiçbir şeyi gereğinden fazla büyütmemeli; ben bu duruma başkalarından daha kolay katlandım."
"Benden daha mutsuz olanlar da vardı. Zaten annem de böyle düşünürdü; sık sık, insanın sonunda her şeye alışacağını tekrarlardı."
"herkes bilir ki, hayat, yaşanmak zahmetine değmeyen bir şeydir. aslında
otuz ya da yetmiş yaşında ölmenin önemli olmadığını bilmez değildim;
çünkü her iki halde de başka erkeklerle başka kadınlar yine yaşayacaklar
ve bu , binlerce yıl devam edecektir. sözün kısası bundan daha açık bir
şey yoktu. şimdi yahut yirmi yıl sonra olsun, ölecek olan hep bendim. o
anda yapmakta olduğum muhakemede beni bir parça rahatsız eden şey,
yirmi yıl daha yaşamak düşüncesiyle içimde duymakta olduğum o korkunç
hamleydi. fakat bu hamleyi yatıştırmak için de, nihayet o gün gelip
çatınca düşüncelerimin neler olacağını tahayyül etmekten başka yapacak
işim yoktu. insan madem ki ölecektir, bunun nasıl ve nerede olacağının
önemi yoktur, apaçık bir şeydir bu."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder