1841 yılı'nda Ralph Waldo Emerson tarafından aşk'a dair yazılmış bir metin olup çok sevimli küçük bir cep kitabı buldum, bugün. Beşiktaş-Kadıköy vapurunda da hemencecik okudum. Altını çizdiğim de bir kaç satır oldu ve onlar da şunlar:
"Her insan kendi yaşantısında kesin bir hata lekesi bulur, bu arada öteki insanların yaşantıları kendisine doğru ve ideal görünür."
"Ama keder isimlere, kişilere, bugünün ve dünün payına düşer."
"Gitmiş olmakla gitmiş sayılmazsın, her nereye gidersen sen, içe işleyen bakışını bırakırsın gözlerinin, ve yüreğini-seven."
"Bu nedenle şöyle denir, "Eğer seni seviyorsam, bundan sana ne?"Böyle deriz, çünkü sevdiğimiz şeyin irademizde olmadığını, ama onun üstünde olduğunu duyumsarız. O siz değilsinizdir, sizin aydınlığınızdır. Kendi içinizde bilmediğiniz ve asla bilmeyeceğiniz şeydir."
"Romeo, eğer öldüyse, gökyüzünü güzelleştirmek için parçalanıp küçük yıldızlara bölünmüştür. yaşamın, bu çiftten başka bir amacı yoktur, Juliet'den,-Romeo'dan daha fazlasını istemez."
"Kişiye duyulan aşk bize uygun olan, Kudret helvası gibi, içinde bütün tatlar bulunan."
"Dünya döner; şartlar her saat başı değişir."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder