Su hayatta en sevdigim yerlerden biri Baylan Pastanesi olsa gerek. Yedigim Cup Griye, bana surekli Kumral Ada Mavi Tuna adli kitabini animsatti. Cocukluk ve genclik arasi geciste okudugumdan mi yoksa baska sebeplerden oturu mu bu kitabin asla aklimdan cikmadigina bir turlu karar veremedim. Her yil tekrar okumak istedigim yegane kitap. Kumral Ada ve mavi tuna'yi sevdigini soyleyen bir insans hemencecik kanimin isinmasinin da bir sebebi olmali ve o insani alip baylan'a getirmek isteyisimin de... Baylan ne guzel bir patanesin. Tuna ne tatli bir asiksin. Mabel sen ne paylasilasi bir cikletsin. Semsiye cikolatalar da bir agbinin kardesine alabilecegi en harika hediyedir. Tum bunlari hissettiren, bir cok aniyi animsatan bir yer olmasi sebebiyle baylan' a olan sevgim de bir baska tabi. Ayricason gidisimde aldigim cikolata kapli portakal dilimleri de harikaydi.
Su an bunlari hocanin ofisinin onundr beklerken yaziyorum ve su an burda degil de baylan'da olsaydim keske diyorum. Ve keske hala agbisinin semsiye cikolata aldigi kucuk kiz olsaydim.
Bu arada dusunmeden edemiyorum, o par cikolata neden 1 euro? Neden TL degil?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder