Bu Blogda Ara

18 Aralık 2012 Salı

Şair beni kıskanmaz, çok net.

Ben laboratuvar'da çalışıyorum, dolayısıyla yaptığım her çalışmayı yazmalıyım ki arada yapmadğım için çokça sıkıntı çekiyorum, neyse konumuz şu an bu değil. Tabi, yaptıklarımı yazarken tarihi de yazmaya oldukça önem gösteriyorum. 

Şu an, geçen haftalarda yaptığım tüm çalışmalarımı düzenlemem gerektiği için defterime bakıp ne yazdığımı, ne yaptığımı anlamamakla beraber tarih olarak da 12.12.12'den sonraki gün 13.13.13 yazdığımı fark edip, kendimden umudu kestim. Benden akademisyen falan olmaz. benden bilim insanı olmaz. bilime faydam olamaz, benim. Hayattan soğudum sabah sabah, yemin ederim.

Nerdeyim ben? Ne yapıyorum ben? Amacım ne? Materyal method ne? Sonuç ne? Elimde düzgün bir sonuç yokken neyi, nasıl discuss edicem?

Keşke, "Cımbızlı Şiir"deki 'bir elinde ayna, bir elinde cımbız, dünyayı umursamayan.' gamsız kadınlardan biri olsaydım, diye geçmiyor değil içimden. "Bir elimde ayna bir elimde cımbız" muhabbetini dilimize kazandıran kişi Orhan Veli'dir, demeden geçemeyeceğim, zira ben de yeni öğrendim. Sertap Erener'in Kumsalda şarkısındaki "Şair beni kıskanır." dediği şair şüphesiz ki, Orhan Veli'dir. 

Hamiş : 'Laboratuvar' yazacağım zaman TDK'nın sözlüğüne bakmam gerekiyor. Arada bir 'v' harfi var ki, hep ya yoksa diye düşündürtüyor beni.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder